قبـل از ادغـام بانکهای کشور در سال ۱۳۵۹،کلیه بانکهای خصوصی (بازرگانی ایران، تهران، صادرات ایران، پارس، عمران ، اعتبارات صنعتی ، تجارت خارجی ایران ، اعتبارات ایران، ایران و انگلیس، تجارتی ایران و هلند، کار ، توسعه صنعتی معدنی ایران، بین المللی ایران و ژاپن، ایران و خاورمیانه، ایرانیان، اعتبارات تعاونی و توزیع، ایرانشهر، شهریار، صنایع ایران، داریوش، توسعه سرمایه گذاری ایران، ساختمان، ایران و عرب، بین المللی ایران، گسترش آذربایجان ، گسترش خزر،گسترش خوزستان و فرهنگیان) وجوهی را که بابـت کسـورات بازنشستگی از مستخدمیـن خود دریافت می کردند به حساب سازمان تامیـن اجتماعی واریز می نمودند و بانکهای دولتی ( اعتبارات کشاورزی و عمران روستایی، بانک ملی ایران، بانک کشاورزی ایران، بانک سپـه و بانک رهنی ایران) هر کدام دارای صنـدوق بازنشستگـی اختصاصــی در داخــل بانــک بودنــد.
بعد از پیـروزی انقلاب اسلامی با اعلام ملی شدن بانکها،بـراسـاس لایحـه قانونـی تشکیـل و تاسیس صندوق بازنشستگی وظیفه ، ازکارافتادگی و پس انـداز بانکهـای ملی ادغام شده مصوب ۱۳۵۹/۰۴/۲۵ کلیه بانکهای مذکور (بانـک تجارت،بانک ملت،بانـک ملی ایران،بانک مسکن، بانک کشـاورزی، بانـک سپه، بانک رفاه کارگـران، بانـک صنعت و معـدن، بانـک صـادرات و بانکهـای استـان) و سپس اتاق پایاپای اسناد بانکی، بانک توسعه صادرات ایران و بانک قرض الحسنه مهر ایران به عضویت صندوق در آمدنـد.
